omdat bier op zijn handen tot meer eczeem leidt. Gelukkig maakte niemand er een probleem van, de klanten niet en zijn vrienden ook niet. “Eigenlijk heb ik een gelukkige jeugd gehad, al zou je dat misschien niet denken.” Hij begon zijn eigen assurantiekantoor met personeel en stopte daar later mee om als eenmansbedrijf verder te gaan. “Ik doe wat ik het liefste doe: mensen helpen die een conflict hebben met hun verzekeringsbedrijf, bemiddelen, adviseren.” Zijn Thaise vrouw en hij hebben een samengesteld gezin met vier kinderen. Vanwege de roots zijn ze op vakantie geweest in Thailand. “Lekker in zee zwemmen, de zee is fantastisch. Ik doe wel eens Dode Zeezout in bad, maar dat hee$ niet het effect van echt zeewater. Het verschil met mijn kindertijd is groot, toen was zwemmen in zee de hel met mijn ontstoken huid. Nu ik minder last van mijn eczeem heb, is zwemmen juist heel fijn: ik weet dat ik ervan opknap.” Door zijn kinderen is hij zwemtrainer geworden, hoewel hij zelf nauwelijks in een zwembad zwemt. “Zo mooi om kinderen zich te zien ontwikkelen, ik word daar heel blij van”, vertelt Jeroen enthousiast. “Ook al train ik mijn eigen kinderen niet meer, ik ben trainer gebleven.” Keuzes Hee$ Jeroen wel eens aan andere medicijnen gedacht dan de al genoemde zalven? Er komt tenslo"e steeds meer op de markt. Hij vertelt dat daar wel aanleiding voor was: op z’n 35e kreeg hij staar, waarschijnlijk door het te veel gebruiken van hormoonzalf rond de ogen. De dermatoloog had hem helaas gezegd dat dat geen kwaad kon. Na een staaroperatie aan beide ogen probeerde hij nog Elidel of Protopic, maar die middelen prikten te veel. Inmiddels is hij toch weer terug bij – zo af en toe – hormoonzalf en heel veel cetomacrogolzalf. “Ik ben een gelukkig mens”, vertelt Jeroen. “Ik heb mijn balans gevonden door keuzes te maken, al is daar soms iets ergs voor nodig. Een vriend van me kreeg een herseninfarct. Toen ben ik mijn bucketlist gaan afwerken: parachutespringen, kitesurfen, duiken en naar de Formule 1 met mijn zoon. En ik ben gestopt met roken en drinken. Het is een offer, maar het is het absoluut waard.” Ook het overlijden van zijn ouders leverde inzichten op. “Ik besef dat mijn moeder me heel veel ‘aangedaan’ hee$, al bedoelde ze het goed. Ik verwijt het haar niet, maar hoe kunnen artsen hebben toegestaan dat ik zulke nare behandelingen kreeg?” Ervaringen delen Hee$ Jeroen veel aan de VMCE? “Ja, want ik ontmoet nooit mensen met eczeem in mijn omgeving. Daarom lees ik graag over de ervaringen van anderen. Maar ik ga nooit naar bijeenkomsten, dat vind ik te confronterend.” Als hij hoort dat er een Facebook-groep is waar serieus en empathisch op elkaar gereageerd wordt, meldt hij zich ter plekke aan. Zo’n groep is een mooie tussenweg tussen lezen over mensen en hen fysiek ontmoeten. Een balans! ‘Hoe konden artsen zulke nare behandelingen toestaan?’ het verhaal van… GAAF! 25
RkJQdWJsaXNoZXIy NzkyMjk=